Kwetsbare kinderen, kwetsbare ouders

Kwetsbare ouders, kwetsbare kinderen“Als het maar gezond is”. Een veel gehoorde uitspraak wanneer er een kindje op komst is. We begrijpen allemaal de strekking van deze opmerking, maar wat nou als het niet zo is? Wanneer je een kindje krijgt dat direct heel veel zorgen geeft, een zorgintensief kindje, een kwetsbaar kindje, een kindje met een syndroom, chromosomenafwijking of andere beperkingen. Hou je er dan minder van? Tel je dan als ouder niet mee? Wat dan?

Stilstaan
Niet elke baby wordt geboren als ‘een wolk van een baby’ en van de spreekwoordelijke roze wolk kun je keihard afdonderen. Deze blog gaat erover dat je als je een kwetsbaar kind hebt, je zelf ook kwetsbaar bent. Heb je daar al eens bij stilgestaan?

Toekomstperspectief
Ik vergeet nooit dat iemand eens tegen mij zei: “Maar als het niet gezond is, hou je er nog net zoveel van.” Het was iemand die moeder was geworden van een kwetsbare tweeling. Kwetsbaar omdat ze prematuur geboren waren, de eerste maanden in het ziekenhuis doorbrachten met ‘toeters en bellen’ en met een aanvankelijk zeer onzeker toekomstperspectief. Ik herinner me de foto waarop te zien was dat de trouwring van vader, om het armpje zat van een van de twee. Hoe anders dan ‘de wolk van een baby’.

Onvoorwaardelijk
Het is mooi als je als ouder onvoorwaardelijk van je kind kan houden, wat er ook gebeurt, hoe je kind zich ook ontwikkelt of hoe het er uit ziet. Als pleegmoeder kan ik er echter over meepraten wanneer dit niet zo vanzelfsprekend is: Wanneer je kind alle dagen zo ontzettend veel van je vraagt. Wanneer er een enorm beroep op je wordt gedaan als -bijna professional- om die zorg of hulp te kunnen geven die je speciale kind nodig heeft. Wanneer het soms eindeloos uitzichtloos lijkt en niet tot verbeteringen leidt. Wanneer je moe bent van slapeloze nachten. Wat doe je om niet helemaal ‘leeg te lopen’ of leeggezogen te worden?’ Hoe zit het met jouw zelfzorg. Of wacht je daarmee tot je afvinklijstje klaar is, wat natuurlijk nooit gebeurt.

Kwetsbaar
Met jouw ‘speciale of kwetsbare kind’ ben je zelf ook kwetsbaar geworden. Kwetsbaar voor de buitenwereld, welke hard kan oordelen. Kwetsbaar op het gebied van je eigen mentale of fysieke gezondheid. Uiteindelijk kan het je slopen. Besef je wat het van je vraagt? Het vraagt sowieso wat van je als ouder van een kind met speciale behoeften. Onderken je dat of hobbel je gewoon door? Heb of vraag je aandacht voor jezelf of is daar “gewoon geen tijd voor?” Doe je het af als “het moet nu eenmaal”?

Delen
Mijn advies is: Durf om hulp te vragen en je verhaal te delen. Laat je vasthouden of troosten. Praat, schrijf of schreeuw desnoods over wat er gehoord en gevoeld wilt worden. En besteed aandacht aan jezelf. Hoe dichter je bij jezelf komt, hoe meer je van een ander kunt houden.

In deze blog durf ik me kwetsbaar op te stellen en mijn ervaring te delen. Hoe is jouw ervaring?